Olaf Exoo

Olaf Exoo is verpleegkundige neurologie. Olaf is sinds november 2017 in dienst bij het IJsselland en werkte daarvoor vier maanden als stagiair.

Waar kom jij ’s ochtends je bed voor uit?

Het teamgevoel! De persoonlijke aandacht die we als collega’s voor elkaar hebben.  

Wat is dé drijfveer in jouw werk?

Het contact met patiënten en hun familie. Veel patiënten op de afdeling neurologie worden als gevolg van een herseninfarct geconfronteerd met een handicap. Iedere patiënt gaat hier anders mee om, geen patiënt en dus ook geen emotie is hetzelfde.  Voor ons als verpleegkundigen betekent dit aandacht voor iedere patiënt afzonderlijk. Ik vind het mooi om iemand te motiveren door te zetten en samen met het team nèt dat beetje extra doen waardoor het verblijf in het ziekenhuis minder vervelend wordt. Ik denk namelijk dat de beleving van een patiënt in een ziekenhuis niet wordt bepaald hoe een behandeling wordt uitgevoerd. Vooral de persoonlijke aandacht, hoe je als patiënt te woord wordt gestaan, hoe de maaltijd is verzorgd, dat maakt het verschil.

Wat is je grootste uitdaging in je werk? 

Op tijd naar het toilet gaan.  Dat klinkt misschien stom, maar wij zijn voortdurend met de patiënten bezig. Eten ze genoeg, liggen ze goed, drinken ze voldoende, is de medicatie op tijd, etc. Waarbij je er dus voor moet waken dat je eigen pauzes er niet bij in schieten. Er is namelijk altijd wel iets te doen. En als je niet voor jezelf zorgt, kun je niet voor een ander zorgen, heeft een wijs iemand mij ooit verteld.  

Waar ben je het meest trots op? 

Op mijn vak. Verpleegkundige is het mooiste en meest afwisselende beroep dat er is!  

Welke bijzondere anekdote of moment staat je het meest bij?

Bij een overdracht van een patiënt van de ene afdeling naar de onze, hoorden we dat een mevrouw met moeite zichzelf kon verplaatsen en begeleiding nodig had. Zij gaf aan moe te zijn en wij boden aan haar naar bed te begeleiden. We reden de rolstoel naast het bed en met wat tips en tilwerk kregen we haar op de bedrand. Mijn collega zegt: "Dat is ons samen maar mooi gelukt". Waarop de vrouw zegt: "Ja, maar ik denk dat ik toch maar niet naar bed ga". Waarna ze zelf opstaat en in de rolstoel gaat zitten. Hahaha. 

Wat zou je een toekomstige collega willen meegeven?

Blijf je verdiepen in je vak, blijf leren en deel je kennis met je collega's. Draai af en toe eens een dienst op een andere afdeling, zodat je vanuit een ander perspectief en met een frisse blik naar je eigen patiënten blijft kijken. En vooral: geniet van je werk! 
 

Bekijk de vacatures